به نظرم یکی از تفاوتهای مهم حال ِ خوب با بد به غیر از اینکه این حال خوب، خوب است دیگر، این است که موقعی که حالت خوب است نمیفهمی چه شد دقیقا، چطوری رفت و تمام/ دستت را دراز کنی بگیریش هم، کوتاه است و دور میشود و محو. ولی موقع حال ِ بد همه چیز انگار واضح باشد، دقیقا میدانی دارد چه اتفاقی میافتد چه بلایی سرت آمده یا قرار است بیاید حرفها پررنگترند وهر کاری هم میکنی تا مدتها از شرش خلاص نمیشوی نه از خودش نه دردش نه شاید یادش/ موقع حال بد بعدش هم، حالت بد است و بعدش هم .
چقدر اینجا خوبه...این کلمات ساده....این حال خراب وصف شده....اون اه هایی که بعد از خوندنشون میکشی...اون همزاد پنداری
پاسخحذف:)