من یک بلاگر قدیمی نیستم / من آنچنان که اطرافیانم درباره ام می گویند عاطفی نیستم .
اما امشب ترسیده ام / از نبودن های هفته ی آینده مان ترسیده ام !
دل تنگم از بلاگر های مرده ی میانمان / از بلاگ های دیگر آپ نشده ی اد لیستمان
این شبا هنوز زنده ایم / ماتحت هامون هنوز سالمه / اونقدر سالم که چند ساعت روش بشینیم و همدیگه رو بخونیم !
تو امشب سالمی / سالم هم نباشی زنده ای اونقدر که میای و می خونیم!
این شبا هنوز زنده ایم ممکنه تا فردای روزبیست ودوم نباشیم / هرچند غیر قابل باور !
حتی نمی دونم قیافه ات چه شکلیه شاید به جای صورتت باید اسم وب لاگت و تجسم کنم / اگه کف خیابون بیفتم و بمیرم ممکنه آخرین حسه هوشیارانم خطی باشه از نوشته های وب لاگ تو!
جملات بالا برای فردی خاص نیست / مخاطب هر کسیه که می خونه !
خیلی خوشم اومد
پاسخ دادنحذفآفرین
شاید ...
پاسخ دادنحذفمن اگر مردم از اون دنیا می خونمت باز.غمت نباشهD:
پاسخ دادنحذفنه، میخواهم زنده بمانم!
پاسخ دادنحذفمن که عکس گذاشتم که بهتر تصورم کنی :) قشنگ بود. مرسی
پاسخ دادنحذفیعنی دهنمون رو آره...
پاسخ دادنحذفترکوندیمون با این پستت بزرگوار
من دو بار توی خواب مردم !!
پاسخ دادنحذفدیگه از مرگ نمی ترسم . فقط از جای دفنم یه کم نگرانم !!
من اگه مردم می خوام وبلاگم چراغش خاموش نشه !!
این آخرین وصیت منه !!
درهمین لحظه موتور سیکلت همسایه مون ترکید !!
.
.
.
.
خدارو شکر که ماتحتم سالمه !!!!!
دوست عزیزم بعد از هر شوخی بگم که ما به امید زنده ایم
پس ناامید نباش
man az in del zadegiha del del dadanha khastam khily bishtar az oni ke fekr mikardam.kash nisti motlagh vojod dashta bashe ta man ta abad zajr hasti nakesham.
پاسخ دادنحذففعلا روحیه بده عزیز چون کلا شارژم الان با این شاهکار کریم
پاسخ دادنحذفجالب بود ....
پاسخ دادنحذف22 بهمن واسه بعضیا فقط روز شروع تعطیلات و سفر رفتنه ... واسه بعضیا از دست دادن همه چی ....
يكي از خوبي هاي بيشمار بودن اينه كه هر چي بريم ( يا برنمون ) كم نميشيم
پاسخ دادنحذفهيييييييييي روزگار
پاسخ دادنحذفو امید آخرین چیزیست که میمیرد .
پاسخ دادنحذفخوشحالم از اینکه می نویسی و از ته دل می نویسی .
پاسخ دادنحذفدروغ چرا اسم وبلاگت مرا کشاند این جا! کنجکاوم کرد!
پاسخ دادنحذفوقتی "درباره ی من"ت را خواندم احساس بدی پیدا کردم!
چرا من فقط آن طرفی نگاهه این کلمه کرده بودم ؟ :|
چند تا از پست هایت را خواندم !
پاسخ دادنحذفیک سوال در مورد آن پستت که عکس چند تا برچسب بود ...
خب آنی را که میخواهم بکنم چه می شود بعد؟ :-??
وعده ی ما
پاسخ دادنحذففردای روز بیست و دوم
وبلاگ شما
مردن هم عالمی داره چه الان جه 22وم !!!
پاسخ دادنحذفاوف!
پاسخ دادنحذفدرود به شرفت
پاسخ دادنحذفمشترک خوراکت شدم عزیز
مرسی... خیلی خوب نوشتی... وخصوصا اینکه تجسم قیافه ی این آدما خیلی عجیبه!
پاسخ دادنحذفمنم آپدیت کردم... رفته بودم دانشگاه. تهران نبودم.
من یه ماه پیش که بعد از مدت ها اومدم بنویسم و دیدیم کلی از وبلاگ های دوستام حدف شدن، اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که برای نویسندگانشون چه اتفاقی افتاده !
پاسخ دادنحذفبیا 3 تا پی نوشت اضافه کردم. یه آهنگ گذاشتم دانلود کن.
پاسخ دادنحذفتو زنده می مانی
پاسخ دادنحذفحتی آن وقت که فاجعه ی قتل به سلول هایت نفوذ می کند ،
و یا دست هایی همواره کثیف ،
به مرگ زود هنگامی هدایتت می کنند
چه بسیار مرده های متحرکی که جلوی تو در نوبت اند و تو صدقه سریِ حضور نا به هنجار قاتلان مشت آشنا
تا ابد
در قسمت زیبای تاریخ زندگی خواهی کرد...
گاهی اوقات این شهید است که به زنده ها مغرور می شود
عجب جانا عجب... ما را بد انداختی هول ها سلامتی ماتحت برای یک ساعتی نشستن تنگِ وبلاگی باید چقدی باشد حالا؟؟
پاسخ دادنحذفتف به این ....
پاسخ دادنحذفهیچی
فقط امید وارم سرت سلامت باشه
سلام. راستشو بخوايد خيلي دوست دارم بدونم اين نقطه چينهاي وبلاگتون چي بودن :D
پاسخ دادنحذفاون اولاش که اصلا نباید خوب باشه،اتفاقا باید خیلی هم بد باشه:)
پاسخ دادنحذفمرسی خوندی رفیق
بد دچار آینده زدگی هستیم
پاسخ دادنحذف