اولین تجربه ی پیچانده شدنم

فکر می کنم یکی از اولین کسایی که من و تو زندگی پیچونده مامانم بوده !
یادمه کوچولو بودم و فضول و شکمو / یکبار مهمون داشتیم و منم مطابق همیشه چهارچشمی بلعیده بودم همه رو !
خودمونیم از اون دختر بچه تخساااا  که میگی بزنم تو دهنشون/ خلاصه
دیدم یکی از دخترای فامیل یک چیزه سفید گذاشت زیر لباسش و رفت تو توالت / منم فکر کردم پشمکه و می خواد تو توالت تنهایی بخورش / رفتم در توالت که آهای منم پشمک می خوام !!!
اونم بدبخت در و باز کرد و گفت هییییییییییییییییش / پشمک نیست / پریودم بیا ببین خوردنی نیست این .
منم که نفهمیدم... اما اسمش خوب یادم موند / رفتم سراغ مامانم که پریود یعنی چی ؟
مامانه بیچارم  به چه دروغ هایی متوسل نشد که منو بپیچونه و منم سمج !
راستش اون موقع ها آخرش هم نفهمیدم چی بود دقیقا اما یادمه که مامانم حسابی بهم فهموند یک کلمه ی ممنوعه است و  مبادا جایی بگم/ یه چیزی تو مایه های جیش و پی پی که دخترای خوب نمی گن !


پ.ن / این اولین مورد درک مفهوم حیا تو زندگیم بود / گرچه هیچ وقت با حیا نشدم !
پ.ن اول / هیچ وقت مامانم قضایای این چنین و واسم توضیح نداد هنوزم نمی فهمم چرا ؟ فکر کنم می دونست من قراره چی بشم !
پ.ن دوم / کلا مامان باباهای ایرانی تو این زمینه ها افتضاح عمل می کنن این همه سعی در نفهم نگه داشتن رو نمی فهمم آخرش که چی ؟
پ.ن سوم / وب لاگ داستان های نیم وجبی راجع به همین موضوع مطلبی نوشته بود که منو یاد این قضیه انداخت !