قابل توجه شما متاهل عزیز !

دیروز جایی با چند نفر داشتم  حرف می زدم ! یک خانم 32 ساله ی متاهل/ دو تا آقا یکیشون 30 ساله و متاهل و اون یکی یک پسر 26 ساله ی مجرد و صد البته منم اون وسط !
بحث راجع به دوست بود و مثلا قرار بود ما انگلیش راجع به دوستی هامون حرف بزنیم !
بحث از اینجا شروع شد که دوست خوب کیه؟ آیا دوست تعریف داره؟ بهترین دوستت کی بوده ؟
همه حرف زدن از دوستاشون از هم کلاسی و هم دانشگاهی شون از تفریح های مشترکشون و دوست های بی معرفت شون / اوه که منم کلی خاطره ی محشر تعریف کردم !
تا اونجا که رسیدیم به سوال وحشتناکه / بهترین دوستت کیه و کجا دیدیش ؟ می دونید چی شد ؟
متاهل ها گفتند بهترین دوستمون همسرمون و کلی هم پیرامون آشنایی با همسرشون تعریف کردند و قصه گفتند !
من بیچاره انگشت به دهان و حسرت آمیز دلم به اون پسر مجرده خوش بود که اونم پرید وسط و گفت آره من با عشقم (دوست دخترشو می گفت ) تو فلان جا آشنا شدم آره بهترین دوستمه/ عاشقشم !
بعد همگی رو به من / تو کجا دیدی بهترین دوستت و؟ البته بر طبق تعاریف اونا یا باید شوهرم  می بود یا عشقم/ منم سر به پایین گفتم من بهترین دوست ندارم دیگه !من بیچاره !
آخه خداییش این چه حرفاییه/  آخه متاهلین عزیز و عاشقان گرامی یکم مراعات ماهارم بکنید برنگردید هر جایی اینقدر پز تنها نبودن هاتونو بدید ! یکم به دوروبرتونم نگاه کنید قبل حرف زدن ! 
بابا شاید یک کسی بغل دستتون بود که از این نعمت های ناب شما برخوردار نبود / تکلیفش چیه مردن ؟ حتما باید به روی آدم بیارید نداشته هاشو !  
از دیروز دارم فکر می کنم قراره کجا پیداش کنم؟؟