چند سال پیش یک باردر راه برگشت به خانه ، سوار ِ اتوبوس / دوستم عاشق دخترک صندلی ِ بغل دستمان شد و از همان ابتدا که دخترک را دید عقل و هوش و حواسش بد جوری پرید خلاصه اینکه دل ِ دوست ما ، بین ردیف ِ صندلی های اتوبوس با دخترک گیر کرد !
دوست ِ تازه مرد شده و دل داده ی ِ ما هر کاری که بلد بود کرد تا دخترک رویش را یک کمی این ور تر برگرداند و حرف که نه لاقل لبخندی بزند به چهره اش / نشد ، دخترک پکر تر از این حرف ها روی صندلی اش وا رفته بود و یک جایی وسط افکارش غرق ِ غرق بود شاید هم مدلش از آن بداخلاق های روزگار بود نمی دانم !
خلاصه اینکه هوا سرد بود و نم نمی هم باران می آمد و دوست ما یک نیم نگاهی به دخترک می انداخت و یک نگاهی به جاده / بعدش هم به کل شروع کرد به شمردن چراغ برق های کنار ِ مسیر ! شب شد / نیمه های شب شد / دخترک خوابید ، من هم خوابم برد/ راننده ی اتوبوس از آن اهنگ های قدیمی ِ کامیونی گذاشته بود که یک آقای سبیل کلفتی تویشان برای معشوقه اش می خواند / معشوقه یی که پیرهن صورتی تنش است / مضمون آهنگ یک چیزی بود توی مایه های پیرهن صورتی دل من و بردی و دوست من غمگین روی صندلی همچنان می شمرد / تا اخر مسیر شد هفتصد تایی تیر چراغ برق !
آخرش اینکه موقع پیاده شدن روی جلد ِ دفترش با ماژیک ِ دو سر پهن توی جیبش نوشت : یک نگاهی به بغل دستتان بیاندازید شاید کسی نشسته باشد که هفتصد تا تیر چراغ برق آن هم روشنش را تمام مدت شمرده است / شاید بغل دستیتان تمام جاده عاشقتان بوده / بعدش هم دفتر را گذاشت روی صندلی دخترک که هنوز درست و حسابی از خواب بیدار نشده بود و رفت !
دوست ِ تازه مرد شده و دل داده ی ِ ما هر کاری که بلد بود کرد تا دخترک رویش را یک کمی این ور تر برگرداند و حرف که نه لاقل لبخندی بزند به چهره اش / نشد ، دخترک پکر تر از این حرف ها روی صندلی اش وا رفته بود و یک جایی وسط افکارش غرق ِ غرق بود شاید هم مدلش از آن بداخلاق های روزگار بود نمی دانم !
خلاصه اینکه هوا سرد بود و نم نمی هم باران می آمد و دوست ما یک نیم نگاهی به دخترک می انداخت و یک نگاهی به جاده / بعدش هم به کل شروع کرد به شمردن چراغ برق های کنار ِ مسیر ! شب شد / نیمه های شب شد / دخترک خوابید ، من هم خوابم برد/ راننده ی اتوبوس از آن اهنگ های قدیمی ِ کامیونی گذاشته بود که یک آقای سبیل کلفتی تویشان برای معشوقه اش می خواند / معشوقه یی که پیرهن صورتی تنش است / مضمون آهنگ یک چیزی بود توی مایه های پیرهن صورتی دل من و بردی و دوست من غمگین روی صندلی همچنان می شمرد / تا اخر مسیر شد هفتصد تایی تیر چراغ برق !
آخرش اینکه موقع پیاده شدن روی جلد ِ دفترش با ماژیک ِ دو سر پهن توی جیبش نوشت : یک نگاهی به بغل دستتان بیاندازید شاید کسی نشسته باشد که هفتصد تا تیر چراغ برق آن هم روشنش را تمام مدت شمرده است / شاید بغل دستیتان تمام جاده عاشقتان بوده / بعدش هم دفتر را گذاشت روی صندلی دخترک که هنوز درست و حسابی از خواب بیدار نشده بود و رفت !
كاش مونده بود
پاسخحذفیعنی احتمالن تا مدت ها هرچی تیر چراغ برق می دیده یاد این ماجرا می افتاده؟!
پاسخحذفچه عشق زودگذری..حتی نماند که نتیجه را ببیند
پاسخحذفمحشری تو
پاسخحذفچقد خوشم اومد از این نوشته
یاد یه ماجرایی افتادم که سرش عذاب وجدان دارم. اونهم همینطور توی اتوبوس اتفاق افتاد. من بدون هیچ واکنشی به نگاه قفل شده ی یک دختر درتمام مسیر، آخر مسیر پیاده شدم و راهم و کشیدم و رفتم. یادداشتی در کار نبود، ولی احساس ناجور ِ اون بی محلی ام هنوز مونده برام.
پاسخحذفاین قصه برای کوتاهی اش عالیه. شاید اگه ادامه پیدا می کرد دیگه یه داستان عادی بود. شایدم من انقدر بدبین شدم!
پاسخحذفاین اتوبوسم ماجراهای خاص خودشو داره...اون دخترکم شاید داشت چراغ های برق را میشمرد تا یکی برگردد.......دنیا همینه
پاسخحذفجالب بود. دخترك منو ياد خودم انداخت...
پاسخحذفیاد این شعر افتادم
پاسخحذف"من دوست داشتم
تو نفرت !
شباهت ما همین بود ."
در کل چیزی بود بس خفن .
زندگی همیشه در حال گرفتن چیزایی که دوستشون داریم
پاسخحذف"
پاسخحذفI took my love down to Violet Hill
There we sat in snow
All that time she was silent still
"
جواب دختر : آقای محترم اگر فاصله ی هر تیر برق تا تیر بعدی حداکثر 20 متر باشد شما تنها 14 کیلومتر مشغول شمردن تیرها بوده اید و اگر اتوبوس با سرعت 80 کیلومتر بر ساعت حرکت کرده باشد شما فقط 10 دقیقه تیرهای برق را شمرده اید پس لطفا منت بر من نگذارید که تمام مدت تیرها را شمرده اید .
پاسخحذفبا احترام
عاشق عاشقیت این سبکیم
پاسخحذفرفتی و چرا دلمو نبردی
کسی فرصت شمردن آن همه چراغ را نداشت / کسی یارای دیدن تمام آن همه حوالی را / بیا برای شمعی که روشن است/ کبریت کشیده باشیم ..
پاسخحذف-
درود بیکران
درود
پاسخحذفجانا دل ما رو هم بردی که..
خفن بود در حد تیم ملی برزیل! یا شاید هم اسپانیا .. نمیدونم! ولی در کل زیبا بود
ممنونم که آمدید [گل]
عالی
پاسخحذفچه اسم وبلاگت باحاله....
پاسخحذفدر مورد دخترک هم خوب کاری کرد نگاه نکرد...
اگه تو اتوبوس بخواد به هر طرف نگاه کنه که دیگه بیچاره به مقصد نمیرسه:)
آقا جان تو كه اينهمه تير چراغ برق شمردي ، يك كلمه ميگفتي "دوست دارم ". بعد قضيه كلن فرق ميكرد ديگه!
پاسخحذفشاید اون دختره خودش گیر عشق یکی دیگه بوده که اونقده پکر بوده! احتمالا اگه توجه هم می کرده چندان فرقی نمی کرده پایان ماجرا.
پاسخحذفبیشتر اوقات اینجوریه : من عاشقِ تو و تو عاشقِ دیگری و دیگری با یارِ دیگری !
دلگير و دلنشين ...
پاسخحذفعجب دوست رمانتیکی ولی اگه خیلیهای دیگه جاش بودن فقط یه شماره مینوشتن.
پاسخحذفو من لذت بردم ازین تفاوت
با سلام
پاسخحذفاینجانب دانشجوی دوره کارشناسی رشته روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبایی هستم و برای تکمیل پایان نامه ام نیازمند تکمیل پرسشنامه هایم توسط دانشجویان دانشگاه های شهر تهران هستم. موضوع پژوهش من بررسی رابطه بین ابعاد عشق و تعدادی از ویژگی های فردی می باشد و برای پرکردن پرسشنامه ها حداقل شرط لازم این است که آزمودنی هم اکنون داری رابطه عاشقانه با شخصی دیگر و یا افکار عاشقانه درباره شخصی دیگر باشد. لازم به توجه است که نمونه من بایستی از دانشجویان دانشگاه های تهران باشد ولی شرکت تمامی دانشجویان کشور در این پژوهش مجاز است وجواب آزمون به آنها داده خواهد شد. در پایان خواهشمند است فیلد مربوط به دانشگاه را بدرستی پر کنید تا در انتخاب اعضای نمونه پژوهش دچار اشتباه نشویم.
برای شرکت در آزمون آدرس زیر را در مرورگر خود کپی کنید و کلید اینتر را فشار دهید.
Azmoon.freei.me
از مسئول وبلاگ خواهشمندم برای اعتلا و پیشرفت سطح علمی جامعه این آگهی را حذف نکند تا سایر بازدیدکنندگان هم در صورت تمایل بتوانند شرکت کنند.
با سپاس
salam
پاسخحذفجالب بود و دوست داشتنی... خیلی
پاسخحذفو البته یاد سال های دور و جاده و اتوبوس افتادیم... شدید
همون بهتر که تموم ش و ادامه پیدا نکرد و چیز خاصی بینشون بوجود نیومد...وگرنه داستان همان داستان قدیم میشد...اینجور چیزها رو زیلد تجربه کردم!(دیدم یعنی!)
پاسخحذفآدم دلش میخواست داستانت یه جور دیگه تموم بشه ... یا حداقل ادامه میداشت .همیشه حرفهای جامونده حس آدم رو خیلی تکون میده
پاسخحذفجالب بود ، یاد آهنگ you're beautiful جیمز بلانت افتادم..
پاسخحذفجهت اطلاع :
پاسخحذفآهنگ زیبای پیرهن صورتی دل منو بردی ، از آقای احمد آزاد هستش، از قضا ایشون سبیل هم نمیذارن ...
خداوند شما و ایشان را برای اسلام و مسلمین حفظ کناد
حضرتش در جای دیگری می فرمایند:
پاسخحذفاونا که قلب منو می لرزونن ... دخترای مو مشکی ایرونن
من اشتباه کردم .... این ترانه رو خیلی قبلترش حضرت ایرج اجرا فرموده اند (که البته ایشون هم سبیلو نیستند) ... اینجا میشه همخوانی ایشون با احمد آزاد رو دید http://www.youtube.com/watch?v=hr1W28LnJF0
پاسخحذفاي جانم... عزيزم...
پاسخحذفهفتصد چراغ
پاسخحذف+اخي...
پاسخحذفیک نگاهی به بغل دستتان بیاندازید شاید کسی نشسته باشد که هفتصد تا تیر چراغ برق آن هم روشنش را تمام مدت شمرده است / شاید بغل دستیتان تمام جاده عاشقتان بوده / بعدش هم دفتر را گذاشت روی صندلی دخترک که هنوز درست و حسابی از خواب بیدار نشده بود و رفت !
پاسخحذفمیدونی چه اتفاقی می افته ! دوتا آدم دیگه هیچ وقت عدد هفتصد رو یادشون نمیره !
شاید اونهم داشت تیر چراغ برق رو برای دیگری می شمرد.
پاسخحذفrahabanoo.blogspot.com
یکی میگه عشق سو تفاهمیه بین 2 احمق
پاسخحذفبعضی وقتی فکر میکنم شاید واقعا همینطور باشه
www.salvador.crinsa@yahoo.com