وقتی چند سالش بیشتر نبود به خاطر کوتاهی مادرش دستش لای ِ تسمه ی دوچزخه یی که پدرش واسش خریده بود گیر کرد و پاره شد.
کف دستش به جای سه تا خط معمولی عین همه ، شش تا خط داشت که هیچ کدومش به هیچ جا ختم نمیشد / فالگیر بعدها بهش گفته بود فالش گرفتنی نیست !
وقتی داشت بزرگ میشد به خاطر فشار ِ خانوادش و آرزوهای اطرافیانش مسیر خودشو عوض کرد / همین باعث شد خط خودشو گم کنه / از همه ی راه ها یکمیشون و رفت و آخرش شد یه آدم با کلی کار ِ کرده ی نیمه کاره / روانکاوش بهش گفته چند شخصیتی شده و اینجوری هیچ کاری و از پیش نمی بره !
آخرش همه ی شخصیت هاشو گذاشت کنار هم / کف ِ دست ِ خط خطیشو مشت کرد / مشتشو گره کرد و رفت هر چی تو زندگیش کم داشت و شعار داد !
کف دستش به جای سه تا خط معمولی عین همه ، شش تا خط داشت که هیچ کدومش به هیچ جا ختم نمیشد / فالگیر بعدها بهش گفته بود فالش گرفتنی نیست !
وقتی داشت بزرگ میشد به خاطر فشار ِ خانوادش و آرزوهای اطرافیانش مسیر خودشو عوض کرد / همین باعث شد خط خودشو گم کنه / از همه ی راه ها یکمیشون و رفت و آخرش شد یه آدم با کلی کار ِ کرده ی نیمه کاره / روانکاوش بهش گفته چند شخصیتی شده و اینجوری هیچ کاری و از پیش نمی بره !
آخرش همه ی شخصیت هاشو گذاشت کنار هم / کف ِ دست ِ خط خطیشو مشت کرد / مشتشو گره کرد و رفت هر چی تو زندگیش کم داشت و شعار داد !
هومممم.... هر شعاری یه جایی از یه تسمه ی دوچرخه شروع می شه!
پاسخ دادنحذفاین یعنی اینا که دستشونو مشت میکنن و شعار میدن ...
پاسخ دادنحذفعجب .. جالب !
http://shadibaqi.blogspot.com/2010/04/blog-
پاسخ دادنحذفpost_16.html#comments
بي دليل
راسته که هر کس برای به دست آوردن چیزایی که نداره مبارزه می کنه،حالا یه جورشم اینه که بره شعار بده.
پاسخ دادنحذفیعنی مرگ بر دیکتاتور؟! D:
پاسخ دادنحذفاما وقتی داشت از تظاهرات بر میگشت مطمئن بود که خطشو پیدا کرده , یعنی آزادی...
پاسخ دادنحذفشعار ها همم نماد سرخوردگی و کمبودهای انسانه.
پاسخ دادنحذفآزادی....
ما نگفتیم...!
تو تصویرش کن...
:|
پاسخ دادنحذفتسمه؟
پاسخ دادنحذفتو حالت خوبه حریف؟ روبراهی؟
این روال خیلی از ماهاس / حالا یکی با تسمه دوچرخه یکی با چاقو یکی هم با شیشه نوشابه
پاسخ دادنحذفاین خیلی خوب بود از شعار!
پاسخ دادنحذفسلام،
پاسخ دادنحذفمیدونم که خودت بهتر میدونی ولی محض محکم کاری باید بگم که دوچرخه مقصر اصلی این داستان نیست، اونیکه باید ملامت بشه خانواده است.
تکبیرررررررر
پاسخ دادنحذفآدم حال شعار دادن بهش دست میده
پاسخ دادنحذفمرسی .
شعار داد ! ولی باز هم خیلی چیزها کم داشت !
پاسخ دادنحذفهميشه اين سهل انگاريا تقصير زن هاسات اين همون ترويج اخلاق مراقبت
پاسخ دادنحذفچرا نمي خوايد تو انتخاب كلماتتون دست از كليشه هاي جنسيتي برداريد؟
اینجا نمیشه نظرهای رو خصوصی فرستاد؟؟؟؟وووووی چه بد !شاید آدم خواست یه رازی رو بگه
پاسخ دادنحذفبه هرحال دیشب آرشیوتو خوندم...کامل ...تو معرکه ای ...من اصلا باور نمیکردم که این تحلیل های قشنگ،این استعاره های ناب و این نگاه زیبامال تو باشه ....
بنویس ..همین جوری بنویس
هم. من نگفتم می ترسم از اون روز. ولی اون روزی که تو می گی خیلی ترسناکه
پاسخ دادنحذفحالا چه اصراری بود به فال کف دست که اینهمه خط و خطوطش مشکل ساز بشه، از اول پا میشد میرفت فال قهوه، فال شمع، ورق پاسور یا تاروت میگرفت، نه میرفت رمل واسش مینداختن، جایی هم به مشکل میخورد یا میرفت پیش حاج آقای محل استخاره میکرد یا میداد واسش سرکتاب باز کنن، والا ملت تک بعدی فکری میکنن همینه دیگه آخر مجبور میشن به جای گفتمان برن شعار بدن مرگ بر این و مرگ بر آن، زنده باد این و زنده باد آن
پاسخ دادنحذففال من هم گرفتنی نیست. خیلی صافه دستم. هیچی نداره توش.
پاسخ دادنحذفداشتم کامنتهای قدیمم رو میخوندم و یادت کردم.
یادم نمیاد تشکر کرده باشم برای محبتات :)
نام ديگر سرنوشت
پاسخ دادنحذفمداد سياهيست که از دست ما افتاد در کودکی
تا کودکی دیگر آنرا بردارد
و ناخوداگاه بر روی کاغذ های سپید خط بکشد ...
(شرمنده ی شاعر، اسمشو فراموش کردم)
دستها اگه زبون باز كنند چه حرفهايي كه واسه گفتن دارند...
پاسخ دادنحذفيه زماني دستام هميشه مشت كرده بود ولي از وقتي به دهن كجي دورويي همسنگران روراست شدم بي اختيار كف دستم رو به گواهي نشان مي دم...
خط خطي بودنش مهم نيست مهم اينكه دستات بوي جور وخيانت نده